نگاه قومی-مذهبی در انتخابات، عامل توسعه‌نیافتگی استان سیستان و بلوچستان
اس.بی پرس_عباس نورزائی: در همه‌ی نظام‌های سیاسی توسعه‌یافته، رأی‌دادن ابزاری است برای انتقال قدرت، جلوگیری از تمرکز قدرت، نهادینه ساختن فرآیند انتقال قدرت و در عین حال، نشانه‌ای است از وجود مشارکت سیاسی در جامعه.
وجود دوقطبی‌های قومیتی و ملتهب کردن آن در ایام انتخابات، ابزاری است که عده‌ای فرصت‌طلب و انگشت‌شمار طی سالیان اخیر در هر کدام از اقطاب قومیتی در شهرهای مختلف استان از آن بهره برده‌اند و برخلاف اهداف انتخابات که جلوگیری از تمرکز قدرت است، همواره قدرت سیاسی استان را در ید این افراد متمرکز و ما را از اهداف مردم‌سالاری دینی و ایجاد رفاه و عزت برای مردم دور رانده است.
این امر خود موجب نوعی انباشت و تمرکز قدرت و فساد شده است، این‌که فردی دو، سه یا چهار دوره‌ی مجلس را به خود اختصاص داده، در فساد غرق شده، اما مبلغین او، در بین مردمی که مغزشان توسط ایزوگام قومیتی، ایزوله شده، او را منجی خود در مقابل طیف روبرو می‌دانند.
از مهم‌ترین نظریه‌ها برای تبیین رفتار رأی‌دهی مردم، رویکرد انتخاب عاقلانه است. عقل حکم می‌کند مطالبات قومیتی توسط نهادهای دیگری و در طول زمان باید اجابت شود تا اقوام مسیر انتخاب اصلح را به قومیت نبازند و توسعه‌ی جوامع را معطل نگذارند.
روی سخن ما در این یادداشت، صرفاً انتخاب شورای اسلامی شهر است و به سایر انتخابات در موعد خود باید پرداخته شود.
در کلان‌شهر زاهدان، یک نفر که خود را برای خدمت در شورای شهر عرضه می‌کند، پس از عبور از هفت‌خان(پنج استعلام، هیئت‌اجرایی و هیئت‌نظارت) ناگهان خود را در بند دامی دیگر به‌نام ائتلاف یا اتحاد سفید و سبز می‌بیند. عبور از هفت‌خان رسمی به دلیل این‌که تا حدودی برای خود کاندیدا شفاف و نظام‌مند است، نسبتاً بدون سرگردانی انجام می‌شود، اما دام غیررسمی، غیردمکراتیک، ناشفاف و پرابهام ائتلافات آن‌چنان دست‌وپای کاندیداها را می‌بندد که راه‌یابی افراد دارای اهلیت را مواجه با مشکل می‌کند.
نتیجه‌ی این فرآیند نامیمون را در دوره‌های گذشته و خروجی عمل‌کرد شورا شاهد هستیم.
اینک شهر زاهدان، شهری است با نزدیک به ۴۰ درصد حاشیه‌نشین، بیست سانتیمتر سرانه‌ی فضای‌سبز، نظام ناکارآمد دفع زباله و شبکه‌ی سازمان‌واره‌ی معتادین زباله‌خواه، شهری واداده به حفاری‌های بی‌حدوحصر با مدیریت به‌نهایت ضعیف عملیات اجرایی و مدیریت زمان، عدم‌فهم اقتصادشهری، به‌هم‌ریختگی عناصر در چشم‌انداز شهری، حیف‌ومیل بی‌انتها در مصرف اعتبارات، بدهی‌های فراوان شهرداری، مطالبات برزمین‌مانده‌ی فراوان و ده‌ها مسئله‌ی دیگر.
به‌عنوان یک شهروندی که با چشمی باز مسائل نهان و پنهان امورشهری را رصد می‌کند خطاب به ائتلاف‌سازان دو قطب مشهور شهر، فریاد می‌زنم:
*دست از انتصاب افراد نالایق، بی‌کفایت، ناسالم و آلت‌دست صاحبان قدرت،صندلی‌پرکن بی‌خاصیت بردارید. هر دو قطب اجتماعی بگذارند افراد کارآمد وارد شورای شهر شوند و به نابه‌سامانی‌ها رسیدگی کنند.*
به یاد داشته باشید ائتلاف‌سازان در دام افرادی الهه‌مآب و مقدس‌نما گیرافتاده‌اند، باید خودشان را بتکانند و بستر را برای اجرای دمکراسی هم‌وار سازند.
انتهای پیام/
منبع : sbpress.ir
