گاز جایگزین نفت در ابزار قدرت کشورها می‌شود
به گزارش اس.بی پرس، حبیب‌الله ظفریان با حضور در برنامه گفتگوی ویژه خبری شبکه دو سیما درباره مقایسه اوپک با مجمع کشورهای صادرکننده گاز اظهار کرد: این مقایسه درستی نیست، چون ساختار بازار نفت با گاز متفاوت است، بازار نفت یک بازار شکل‌گرفته و نزدیک به کامل است و قیمت نفت در همه جای دنیا تقریباً با یک اختلاف ازنظر کیفیت و حمل‌ونقل، ثابت است، ولی بازار گاز دارای ساختار متفاوتی است، اگر بازار نفت، جهانی است بازار گاز کاملاً منطقه‌ای است، شکل این بازار به نحوی است که در هر منطقه یک مکانیزم قیمت‌گذاری و حتی یک مناسباتی بین کشورهای صادرکننده و واردکننده برقرار است بنابراین بعضی وقت‌ها قیمت گاز در دنیا در برهه‌هایی از زمان تا ۵۰۰ درصد اختلاف دارد.
وی ادامه داد: تجارت گاز بیشتر با قراردادهای بلندمدت ۲۰ سال به بالا انجام می‌شود، ولی در بازار نفت بیشتر زیر یک سال است، این تفاوت‌ها موجب می‌شود نگاه‌ها به موضوع تجارت گاز و مجمع صادرکنندگان گاز که به ابتکار ایران شکل‌گرفته است، متفاوت شود.
ظفریان گفت: اوپک در بازار نفت بیشتر به قیمت‌گذاری فکر می‌کند، ولی در بازار گاز به دلیل اینکه ساختار متفاوتی دارد و باید دستور کار متفاوت و مبتنی بر ساختار خود داشته باشد بازار گاز را به سمتی می‌برد که بیشتر منافعی که به وجود می‌آید برای کشورهای عرضه‌کننده ازجمله ایران باشد.
وی خاطرنشان کرد: دستور کاری که در مجمع صادرکنندگان گاز پیش می‌رود متفاوت با اوپک خواهد بود.
پژوهشگر مرکز پژوهش‌های مجلس بابیان اینکه گاز؛ آینده انرژی دنیا می‌باشد، افزود: در آینده سهم نفت و زغال‌سنگ کم خواهد شد و گاز افزایش پیدا می‌کند و این اهمیت موجب شده است کشورهایی که امنیت انرژی برای آن‌ها مسئله می‌باشد به این موضوع بپردازند.
ظفریان تصریح کرد: آمریکا به بازار LNG و با منطق سیاسی ورود کرده و گاز؛ اول سیاسی و دوم اقتصادی است.
وی افزود: آمریکا از سال ۲۰۰۷ با توسعه شیل گازها به این سمت حرکت کرد که تولید را افزایش دهد و زمانی که طرح شیل موفق شد از سال ۲۰۱۱ به بعد در تمام اسناد اشاره کرد که باید بازار گاز را از ساختار منطقه‌ای خارج کنیم یعنی با توسعه گاز به روش LNG، گاز را به‌صورت مایع‌شده توسط کشتی به مقاصد صادراتی ارسال کنند.
کارشناس انرژی ادامه داد: اتحادیه اروپا بعد از توافق برجام، در یک‌بند درباره بخش انرژی ایران که توسعه گاز ایران به روش LNG شود بحث کرده است، چون زمانی که LNG وارد بازار شد بازار گاز آرام‌آرام از وضع شبه انحصاری منطقه‌ای خارج می‌شود و شبیه بازار نفت، یکپارچه می‌شود که به نفع واردکنندگان گاز مانند اروپا، ژاپن، کره جنوبی، هند و آمریکاست، البته آمریکا این طرح را به‌عنوان طرح امنیت انرژی آینده دنیا جلو می‌برد بنابراین ما باید ساختار منطقه‌ای بازار گاز را تقویت کنیم.
پژوهشگر مرکز پژوهش‌های مجلس یادآور شد: هدف این است که ساختار منطقه‌ای بازار گاز را حفظ و تقویت کنیم، اگر می‌خواهیم قرارداد صادرات LNG ببندیم باید ۲۵ ساله با کشوری مانند چین یا کشور اروپایی ببندیم، چون قرارداد بلندمدت موجب می‌شود که ساختار منطقه‌ای حفظ شود و قابلیت دست‌کاری نداشته باشد.
ظفریان گفت: به لحاظ امنیت انرژی باید ساختار بازار گاز را حفظ کنیم و در مجمع صادرکنندگان گاز این دستور کار را با روسیه و قطر پیش ببریم و بازارها را بین خودمان تقسیم کنیم و توسعه دهیم.
وی خاطرنشان کرد: در آینده سهم گاز و انرژی‌های تجدید پذیر در دنیا رو به رشد خواهد بود.
ظفریان گفت: توسعه پایین‌دست دارای ارزش‌افزوده می‌باشد و توسعه زنجیره پایین‌دستی تا الآن بیشتر گازی بوده است یعنی الآن حدود ۱۰ و نیم میلیون تن تولید متانول از گازداریم و کمتر از ۵۰۰ هزار تن در داخل استفاده و بقیه صادر می‌شود.
وی افزود: باید در ابتدا به گاز نگاه سیاسی داشته باشیم یعنی گاز می‌تواند ابزار قدرت سیاست خارجی ما باشد و در روسیه این اتفاق افتاد و به‌عنوان زنجیره ارزش‌افزوده و توسعه پایین‌دستی گاز را توسعه دادیم و الآن باید ادامه زنجیره شامل تبدیل متانول به محصولات پایین‌دستی را توسعه دهیم.
پژوهشگر مرکز پژوهش‌های مجلس ادامه داد: اگر بخواهیم آینده دیپلماسی انرژی را مبتنی بر شرایط تحریمی ببینیم نیاز به یک بازمعماری در تجارت انرژی خودمان داریم، ما همواره نفت صادر و گاز را برای مصارف داخلی استفاده می‌کردیم، بنابراین زمانی که گاز تحریم پذیری کمتر و نفت تحریم پذیری بیشتری دارد درصورتی‌که گاز را بیشتر صادر کنیم امنیت می‌خریم و از نفت در داخل برای ارزش‌افزوده استفاده کنیم.
انتهای پیام/
منبع : mehrnews.com