سیستان و بلوچستان، استانی پر از بحران
اس.بی پرس ـ رضوانه قاسم‌زاده: سیستان و بلوچستان که در میان استان‌های کشور به پهناورترین استان نام‌گرفته، مشکلاتش هم به همان میزان پهناور است.
مردم سیستان و بلوچستان سال نو را با پذیرایی از میهمانی آغاز کردند که به خاطر کرونا باید در خانه‌هایشان می‌ماندند؛ اما نماندند. در همین اثنا که آمار مبتلایان به کرونا بابت سفرهای نوروزی در استان رو به افزایش بود، ریاست جمهوری وضعیت سیستان و بلوچستان را سفید اعلام کرد.
اینکه این آمار از کجا و به چه طریق به روحانی رسیده تا بحران‌های استان را سفیدرنگ تشخیص دهد، خود نگارش یک سیاهه دیگر را می‌طلبد.
کرونا هنوز نرفته سیل آمد
هنوز بحران کرونا حل‌نشده بود که خبرها از سیل جنوب استان حکایت می‌کرد. مردم رنج‌کشیده بلوچستان که به‌تازگی با مشکلات سیلاب سال 97 کنار آمده بودند، بازهم شاهد از بین رفتن زاروزندگی‌شان شدند.
هرچند سپاه، بسیج مردمی و هلال‌احمر از هیچ کمکی دریغ نداشتند و ۷۰ روستای سیل‌زده شهرستان‌های دلگان، چابهار، کنارک، ایرانشهر، نیکشهر، سراوان، فنوج، خاش و سرباز را تحت پوشش خود قراردادند؛ اما بستر خاک دیگر تحمل ساخت بناهای جدید و کشاورزی را ندارد و بسیاری از روستانشینان دست به مهاجرت زده‌اند.
چندی بعد از سیلاب جنوب، در شمال استان نیز خطر احتمالی سیل از سوی سازمان هواشناسی پیش‌بینی شد و نیروهای هلال‌احمر را به آماده‌باش وادار کرد.
دولت مردانی که مدام از گرفتن حق آبه استان دم می‌زدند، آیا در این مدت ظرفیت‌های لازم را برای آبگیری هامون و چاه نیمه‌ها بالا بردند؟ حال که آب با پای خود به استان واردشده، آیا برنامه‌ای برای ذخیره آب دارند؟
پاسخ به سؤال بالا منفی است! وقتی حجم آب ذخیره‌شده در پشت سد زهک به بیشترین مقدار خود رسید، مسئولان آب ورودی از سیلاب را در جنگل نیاتک زابل رها ساختند تا از حجم سیلاب کم شود. جاده‌های ارتباطی را تخریب کردند که سیلاب سریع‌تر از زیر پل‌هایی که میلیون‌ها تومان خرجش کرده بودند، عبور کند.
هجوم آفت‌های مختلف به مزارع کشاورزی
استان درگیر دو بحران کرونا و سیل، با هجوم آفت‌هایی مختلفی ازجمله زنگ زرد گندم و هجوم ملخ‌های صحرایی مواجه شد.
بااینکه تاکنون 25 هزار هکتار از اراضی استان تحت سم‌پاشی و مبارزه با آفات قرارگرفته است، اما معضل زنگ زرد گندم هم چنان پراهمیت است. محصولاتی که زحمات کشاورزان پر امید استان، به پایشان ریخته شده، متأسفانه در حال نابودی کامل هستند.
بااینکه جهاد کشاورزی و گروه‌های جهادی تاکنون مزارع زیادی از استان را سم‌پاشی کردند، اما همچنان کمبود سم و سم‌پاش در منطقه سیستان موج می‌زند.
سیستان و بلوچستان مملو از بحران نیاز به مدیریت بحران دارد، مدیریتی که دوشادوش مردم باشد و برای حل یکایک مشکلات برنامه‌ریزی و تلاش کند و تا حل نشدن بحران از پای ننشیند؛ هرچند مدتی است این مسئله به آرزوی مردم شریف و مظلوم استان و بلکه کشور تبدیل‌شده است. شاید نبود یک مدیریت بحران در استان خودش هم یک بحران دیگر برای استان باشد؟!
انتهای پیام/#
منبع : sbpress.ir
