نئولیبرالیست‌هایی چون مجید حسینی با محرومیت عکس می‌گیرند تا قبایی برای شمایل خیرخواهانه خود بدوزند

اس.بی پرس ـ عبداله نظری: ممکن است خیال کنید نئولیبرالیسم صرفاً یک الگوی اقتصادی ست. نه خیر. آن تمامیت‌خواهی بی‌رحمانه که همه‌چیز را بر سوبژه استوار کرده است، میتواند حتی فراتر از فرهنگ و اجتماع هم برود. شما می‌توانید یک نئولیبرال خیر باشید. معنای محوری در این نگاه کتمان هر چیزی خارج از خود است. خود، خداوندگار است. نه در معنای خالق که به‌مثابه حاکم. نئولیبرالیست ها سوبژه هستند. فاعلیت آن‌هاست که هر چیزی غیر از خودشان را معنا می‌دهد. اگر در جریان اقتصادی شمردن میزان سود تجارت تعیین‌کننده مشی جریان مالی آن‌هاست، در امور خیریه هم کم و کیف لذتی که از نمایش بخشش خود می‌برند مبنای مساله ست. نئولیبرالیسم حاکمیت شهوت است و عاملانش در پی ارضای این شهوت. شهوت پول یا دیده شدن یا کمک رسانی. به این ترتیب که بی توجه به پیرامونش هر چیزی را مصرف کند. صرف خود.

مجید حسینی می‌تواند نمونه خالص نئولیبرالیسم فکری باشد. نویسنده کتاب اینستالوژی پس از خودارضایی با نمایش حرف های نادر فتوره چی که البته با اعتراض او مواجه شد، مدتی درباره نظام آموزشی حرف زد و مدتی درباره پزشکان. بعد از جلب نگاه ها، کاندید انتخابات مجلس شد. حالا هم به سیستان و بلوچستان عزیز رفته. در تمام این مراحل، خودارضایی نمایشی او در ملاعام یادآور این نکته بود که پول نامعین و مشکوک از گلوی هر که پایین رفت، عاقبت ناخوش و رقت انگیزی برایش ساخت. بریز و بپاش مردی که در روزگار مدیریتش در شهرداری تهران، یکی از گرانترین و متظاهرانه ترین ساختمان های تهران معاصر را بنا کرد، حق و حقوق همان کودکانی ست که امروز حسینی پا به گرده آبرو و احساسشان گذاشته. خودمحورها اسم آفریقا را تبدیل میکنند به یک فحش. آنها رنگ سیاه را به بد بودن تعبیر میکنند. آن عفونتی که محل ارتزاق این شیوه نگاه به مستضعفان است، همان است که ایشان را به ضعف نشانده.

نئولیبرالیست ها از تنفس مردم مکیده‌اند. چاق شده‌اند. حالا با محرومیت عکس می‌گیرند تا قبایی برای شمایل خیرخواهانه‌شان دوخته باشند. آقای مجید حسینی! شما و مثل شما اگر دستت در جیب همان مردم عزتمند دشتیاری نبود، امروز محرومی وجود نداشت تا دکور چریتی ریاکارانه تو باشد. امروز تو از ذهنیت موهومانه ات رد آفتاب بر رخ کودکان دشتیاری را کژ و مژ معنا نمی کردی. امید که به زودی مستوجب عطای بخیلان شوی تا طعم این ادبیات بی ادبانه را متوجه شوی.

انتهای پیام/#

منبع : sbpress.ir