ارعاب فعالین اجتماعی کمکی به توسعه سیستان نمی‌کند
به گزارش پایگاه خبری مردم سیستان و بلوچستان (اس.بی پرس)، یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های جامعه‌ی مدنی وجود تشکل‌های مردم‌نهاد (NGO) است؛ فلسفه وجودی آن‌ها نیز مشارکت سازمان‌یافته در امور مختلف مربوط به شهروندان هست. ماهیت تشکل‌های مردم‌نهاد مبنی بر نگاه نقادانه، طرح مطالبات و اطلاع‌رسانی عمومی است.
رسالت تشکل‌های مردم‌نهاد در منطقه‌ای مانند سیستان که فقر، بیکاری مردمان را نا دار و ناچار کرده، مطالبه‌ی نقادانه از مسئولین و به شیوه نظارت مسئولانه بر اجرای پروژه‌هایی است که هر یک از آن‌ها از ده‌ها فیلتر گذشته و هفت‌خوان‌ها را عبور کرده تا به مرحله اجرا رسیده است.
هرچقدر که این پروژه‌ها بزرگ‌تر باشد مسئولیت نظارتی و اطلاع‌رسانی تشکل‌های مردم‌نهاد بیشتر و بیشتر می‌شود؛ به‌عنوان نمونه (پروژه آبیاری دشت سیستان موسوم به طرح 46000 هکتاری، کارخانه لاستیک، کارخانه کاشی، مبلمان شهری) تشکل‌های اجتماعی پای به‌پای طرح‌ها پیش آمدند و لحظه‌به‌لحظه مشکلات، گیر و گرفت ها، ضعف‌ها و نارسایی‌ها را مطرح کردند و نقاط قوت آن‌ها را حمایت و تبلیغ نمودند.
متأسفانه برخی از مسئولان آستانه‌ی تحمل کوتاهی دارند و با طرح کوچک‌ترین انتقاد به‌جای آنکه پاسخگوی انتقاد باشند و انتقاد مطرح‌شده را به روابط عمومی ارجاع دهند تا پاسخ آن داده شود بلافاصله به واحد حقوقی ارجاع می‌دهند تا در دادگاه طرح دعوا کنند.
برخی از مسئولین مایل‌اند تشکل‌های مردم‌نهاد و مطالبه گران و فعالین اجتماعی مبلغ و حتی متملق آن‌ها باشند و آنچه را که وظیفه سازمانی اداره‌ی روابط عمومی آن‌هاست، از تشکل‌ها توقع دارند. خوب است این بزرگواران یک‌بار دیگر عملکرد خود را با دقت ارزیابی نمایند و به خاطر داشته باشند که مدیران استان باید مهم‌ترین عملکرد را داشته باشند نه بهترین توجیهات را، به خاطر داشته باشند بردن تشکل‌ها و فعالین اجتماعی به دادگاه‌ها مشکلات آنان را حل نمی‌کند، چراکه اساساً تشکل‌ها مشکل آن‌ها نیستند...
آینه چون نقش تو بنمود راست خودشکن، آینه شکستن خطاست
انتهای پیام/#
منبع : sbpress.ir